جهان در نگاه سگ ها
موضوعی با عنوان این که جهان در چشم های حیوانات مختلف چه رنگی و به چه شکلی خواهد بود ,کنجکاوی محققین را همیشه در هر زمانی بر انگیخته است.
حال آنکه بررسی هایی بر روی سگ ها به انجام رسیده که آیا سگ ها در کنار آن که حس بویایی قوی ای دارند, از لحاظ بینایی نیز به همان اندازه موفق هستند یا خیر؟ سگ ها چه می بینند زمانی که به صاحب خود یا پرنده یا یک موجودی دیگر مدت ها زول می زنند و به آن نگاه می کنند؟
سگ ها در مقایسه با برخی از حیواناتی که همه چیز را بی رنگ و سیاه و سفید می بینند باید گفت آن ها به طور قطع دنیای پیرامون شان را همانند انسان ها رنگی می بینند (که البته تفاوت هایی در میان انسان و سگ وجود دارد.)
چشم انسان متشکل شده از سه نوع سلول مخروطی شکلی که رنگ ها را در مکان های گوناگون شناسایی و تشخیص می دهند , در این مورد سگ ها تنها دو سلول دارند و همین باعث شده تا نسبت به رنگ قرمز واکنشی نشان ندهند و نتوانند آن را تشخیص ندهند ,همچنین دید دورشان ناواضح است به طوری که اشیایی که در فواصل قابل توجهی قرار دارند را محو ببینند.
ما شاید هیچ گاه نفهمیم که سگ بودن چه حسی دارد ,خصوصا آن که حس بویایی آن ها همچنان برایمان غیرقابل تصور است ,پس چه چیزی می تواند درک ما را نسبت به این حیوانات واضح تر کند و بالا ببرد.
موتورهای جستجوگر ابزاری را در اختیار ما گذاشته اند که آن را با نام “ابزار شبیه سازی شده بینایی سگ” می شناسند که این امکان را به ما می دهد تا با استفاده از آن تصاویر از نگاه یک سگ نمایش داده شود.
اکنون با کمک این ابزار نیم نگاهی به چشم های این حیوانات دوست داشتنی و طرز نگاهشان به اطراف می اندازیم
گل ها
در رابطه با این مطلب که سگ ها قرمز را نمی بینند ,تصویری در این بخش قرار گرفته که کمی اغراق شده می باشد ,سگ ها بهتر از این می توانند گل ها را ببینند و با آن ها ارتباط برقرار سازند, افراد همواره در این تصور اشتباه به سر می برند که حیوانات مانند انسان ها برای تبادل احساسات شان از چشم هایشان بهره می گیرند.
اما اگر برای لحظه ای این چنین بینایی ای را برای خود متصور شویم متوجه خواهیم شد که آن ها مطمئنا از این وسیله برای انتقال حس خود استفاده نخواهند کرد زیرا در فواصل مختلف احتمال آنکه چیزی را نتوانند ببینند بسیار است .
سگ ها رنگ قرمز را درست تشخیص نمی دهند اما این به آن معنی نیست که کاملا از وجود آن بی بهره باشند, آن ها مثل افراد کوررنگی هستند که ترکیبی از رنگ قرمز و سبز را مشاهده می کنند و همان طور که گفته شد ؛
دید دور سگ ها چهار تا هشت برابر ضعیف تر از انسان هاست , به طوری که دور بین سگ ها در فاصله 20 پایی کاملا محو می گردد در حالی که انسان ها قادرند تا 75 پا را کامل ببینند.
سگ های دیگر
از آنجایی که سگ ها نمی توانند رنگ قرمز را کامل ببینند , دانشمندان بر این باور بودند که آن ها از درخشندگی و برقی که اشیای گوناگون از خود انعکاس می دهند ,اطراف خود را می بینند, اما مطالعات اخیری که انجام شده این نظریه را رد کرده ؛ در نگاه یک سگ , رنگ ها خیلی بیشتر از درخشان بودن می توانند اشیا را از یکدیگر تمیز دهند.
رنگ مو و پوست سگ های دیگر با در نظر گرفتن اندازه بدن شان کمک خوبی برایشان است تا بتوانند از فاصله ای دور ,سگی دیگر را بشناسند. مطمئنا همین هاله اندکی از رنگ قرمزی که به چشم می خورد کمک به سزایی را در تفکیک رنگ ها بوجود می آورد.
انسان ها
تکان دادن گوش ها و دم و دیگر حرکاتی که مشخصه های مهمی از زبان بدن سگ است در برقراری ارتباط و انتقال علاقه و حس شان به طرف مقابل اهمیت فراوانی دارد. سگ های خانگی دقت بسیاری به چهره صاحب خود دارند تا شاید بتوانند منظور وی را از طریق حرکات صورتش دریابند.
سگ های خانگی نه تنها قادرند چهره صاحب خود را در میان جمعیت انبوهی شناسایی کنند بلکه علائم متفاوتی همچون لبخند زدن را هم متوجه می شوند.
چهره های افراد سرشناسی که همواره در رسانه ها و خیابان ها ملاحظه می شود ,ممکن است نمونه خوبی برای درک حس بینایی سگ ها نسبت به آن ها باشد. باید متذکر شد که اکثر اشیا در چشم های سگ محو هستند ,
چهره ها نیز به همین گونه اند اما سگ علامت هایی که بر صورت فرد وجود دارد و نوعی خصوصیت چهره وی است را در ذهن خود می سپارد و هر بار که وی را می بینند ,در ذهنش جرقه ای خواهد زد و متوجه وجود یک چهره آشنا در مقابلشان خواهند شد.
حیوانات دیگر
جدا از رنگ و بافت ,سگ ها کارگاه های قهاری در شناسایی حرکات مختلف هستند ,شاید شکل کلی بدن حیوان آنان را گیج و عاجز کند اما کافیست آن موجود به خود تکانی دهد ,محال است بتواند از چنگ سگ ها در رود .
به همین خاطر است که پلیس ها برای دستگیری و تعقیب مجرمان در شب ,سگ های پلیس را نیز با خود می برند ,شاید نتواند فرد را در وضوح کامل ببیند اما حرکت وی را تا فاصله 2,900 پا می تواند تعقیب کند.