گلکوس آتلانتیکوس ؛ اژدهای آبی

گلاکوس آتلانتیکوس ؛ اژدهای آبی

گلاکوس آتلانتیکوس , یکی از گونه های حلزون دریایی می باشد، که به او القاب زیادی داده اند.

فرشته آبی، گلاکوس آبی، اژدهای آبی، حلزون دریایی آبی، حلزون اقیانوسی آبی و

عجیب ترین آنها که با نادیده گرفتن رنگ کبودی بر او نهاده اند، پرستوی دریایی است .

حلزون دریایی با استفاده از رنگ بدن خود ، به خوبی می تواند بر سطح آب شناور باشد.

به طوری که قسمت آبی رنگ بدن را به سمت بالا قرار داده تا بتواند به خوبی در دریا استتار کند.

در حالی که طرف نقره ای رنگ بدنش به سمت پایین است و

ماهی هایی که در عمق اقیانوس قرار دارند، نمی توانند روشنی سطح دریا را با بدن وی تفکیک کنند

و شکارچیان چه در بالا چه در زیر آن ، به سختی می توانند او را پیدا کنند و او این قدرت پنهان شدن را مدیون رنگی است که بر روی بدنش نقش بسته است.

اگر این رنگ آمیزی زیبا نتواند او را پنهان کند، و او در حال حرکت باشد،

در مقابل چشمان شکارچیان قابل رؤیت است و باید راه دفاعی دیگری را در پیش بگیرد.

او از خودش بوی بدی را ترشح میکند. این حلزون به خودی خود زهر آلود نیست.

اما بر اساس غذاهایی که می خورد، بوهای مختلفی را در خود ذخیره می کند که ممکن است تولید زهر کند .

سلول های بدنش به حالت متمرکز، این بو را در خود نگه داشته اند

اما در حین برخورد با این موجود یا لمس کردن او، سلول ها , این مواد بو دار را رها ساخته

و در موارد حاد , حتی موجب کشته شدن شکارچی می شود.

تولید مثل :

تمام اژدها های آبی دوجنسیتی هستند. به این معنا که هم دارای اندام زنانه و هم مردانه هستند .

وقتی دو اژدهای آبی با هم روبرو می شوند و تصمیم می گیرند با هم زندگی ای را تشکیل دهند، هر دو آنها توانایی تخم گذاری را دارند.

تخم های این موجودات به دلیل نداشتن خاصیت چسبندگی نمی توانند در یک مکان ثابت بمانند و رشد کنند،

پس همیشه در آب شناور هستند. برخی خورده می شوند و برخی دیگر رشد کرده و به اژدهای آبی نوپایی تبدیل می شوند.

این موجودات بسیار زیبا و البته بسیار خطرناک در سراسر اقیانوس ، چه در آب های معتدل و چه در آب های گرمسیری , پیدا می شوند .

زیبایی این موجودات قابل تحسین است البته از فاصله ای دور.